Elke dag posten we een interview met één van de ING Unseen Talents. De vijf finalisten volgden een intensief Talent Programme geleid door Nadav Kander waarbij zij elk een nieuw project realiseerden en waarvan het resultaat voor het eerst te zien is op Unseen AmsterdamAlexandra Lethbridge bijt de spits af met haar serie ‘Depart of an Honest Man’, waarin we de kunst van het liegen bespreken.

Alexandra Lethbridge (b.1987, UK) woonde tot haar tiende in China, maar verhuisde nadien terug naar Engeland waar ze haar studies Grafisch Ontwerp succesvol afrondde. Deze opleiding mét specialisatie in de fotografie hielp haar om zichzelf verder te ontplooien in de fotografie. Met haar boek ‘The Meteorite Hunter’ won ze verscheidene prijzen die haar als een vaste waarde in de fotografiewereld zette.

Hoe verliep de samenwerking met de gerenommeerde fotograaf Nadav Kander?Het Talent Programma was een intensieve, leerrijk werkproces; onze eerste ontmoeting vond plaats in Londen, waar we elkaar en elkaars werk leerden kennen en ideeën en interesses werden gedeeld. Nadav is een fantastische fotograaf, die elk van ons compleet begreep en volledig in onze essentie kon vatten, vooral omdat iedereen een totaal andere manier van werken heeft. Fotografie is vaak een eenzaam proces; vooral wanneer ik in mijn studio aan het werken ben; is het ontzettend leerzaam om feedback en opinies over jouw werk te krijgen.

Hoe begon je met het opgelegde thema ‘Common Grounds’, vooral om in opdracht een eigen werk te creëren?Ik vond het intrigerend om rond een bepaald thema te werken, er ontstonden verschillende ideeën die na onderzoek meer vorm kregen. Deze ervaring was heel goed om op een nieuwe manier te gaan denken, en hielp me om een vorig project verder te zetten en een nieuw werk van te maken.

Je kan dus zeggen dat je aanpak veranderde door deze uitdaging?Dit project is eveneens verwant aan mijn vroegere werkwijzen, waarin ik gebruik maak van found footages en eigen beeldmateriaal. Common Ground is een interventie, een soort evenwicht als het ware tussen mijn werkstramien en toch enorm verschillend aan mijn vorige projecten. Ook al heb ik dit project in slechts drie maanden kunnen maken, is hetplan om de serie verder uit te werken na Unseen.

Waarover gaat de ‘Depart of an Honest Man?’De titel functioneert momenteel meer als een werktitel en kan veranderen naargelang het project evolueert. Maar de titel verwijst naar het menselijk gegeven van liegen en de bijbehorende handelingen en ongesproken taal. Het werk is nog aan het evolueren en kan volledig veranderen bij een volgende presentatie. Ik hou ervan om tentoonstellingen telkens te herontwerpen, het voelt niet goed om elke keer hetzelfde te tonen; plaats en sfeer zijn zo verschillend per tentoonstelling. Zelfs wanneer je project ‘afgesloten’ is, dan blijf ik ermee bezig in gedachten, om ze levend te houden.

In welke mate ben je geïnteresseerd in menselijke handelingen?Natuurlijke interesses zijn altijd de leidraad in mijn werk, en vaak zijn dit ook wetenschappelijke theorieën en feiten. Naargelang mijn projecten wil ik beelden maken op fictieve basis, het combineren van feit en fictie is de rode draad in mijn werk. Depart of an Honest Man is een antwoord op Common Ground, het is een beeld tonen op ervaringen die wij allemaal meemaken, en te kijken wat er gemeenschappelijk is in deze ervaringen. Bij de start van mijn onderzoek, was ik geboeid door de onuitgesproken communicatie die wij allemaal ervaren, bvb. wanneer je een taal niet deelt, of spreekt tegen een kleuter. Er zijn specifieke handelingen, gebruik van lichaamstaal waarmee we communiceren zonder woorden. In die mate is deze serie een verderzetting van voorgaande projecten. Misleiding, en vooral hoe men misleid kan worden en je brein deze informatie verwerkt is een terugkerend thema in mijn werk.

De basis van deze serie is geïnspireerd op de verkopers van de jaren vijftig, wanneer verkoopstrategieën nog een bepaalde aura hadden. Verkopers waren keurig gekleed, en er werd hen aangeleerd hoe ze mensen konden overtuigen.Daarom wou ik een fictief onderzoek maken over de kunst van het liegen, een soort handleiding waardoor je zou weten wie er al dan niet liegt door middel van mijn onderzoek.

Is het medium fotografie voor jou ook een vorm van liegen omdat je een onzichtbare realiteit wilt weergeven?Ja, dat is inderdaad zo, op een manier kan je fotografie beschouwen liegen, maar dan verbindt je er een negatieve connotatie aan. In fotografie wil ik niet enkel een pure representatie van de werkelijkheid tonen, maar is mijn doel ook op zoek te gaan naar het creëren van iets wat niet bestaat, zoals fictieve plaatsen enz. Ik wil juist heel duidelijk zijn over de al dan niet waarheden wanneer ik mijn werk toon, ik wil het publiek de kans geven om hun eigen realiteit te definiëren; het moment van kijken is belangrijk, wanneer je je vragen stelt verandert je perceptie op de wereld. Omdat je kijkt naar iets wat je op het eerste gezicht niet kan begrijpen maar op zoek gaat naar de essentie van het verhaal.

Welke raad kan je geven aan beginnende fotografen?Blijf werken! Vooral na het afstuderen bestaat er dat zwarte gat, wanneer je plots geen feedback en steun meer krijgt. Daarnaast is werken en druk zijn heel isolerend. Ik weet dat heel ontmoedigend kan zijn om niet meteen succesvol te zijn. Zend jouw werk ook in naar ‘grants’ en wedstrijden; wanneer je beseft dat niet iedereen van jouw werk houdt, is dat volledig oké. Uiteindelijk wordt je toch beloond als je hard werkt.